Vanaf 1925 richtte het echtpaar Stiemens zich naast de zorg voor tuberculosepatiënten ook op de nazorg van tuberculosepatiënten. In 1926 lieten ze het boekje “Zonlichtheide” verschijnen, geschreven door mevrouw Stiemens. Steeds meer richtte Stiemens zich op het bezighouden van de patiënten door middel van arbeidstherapie. Er werden zelfs tentoonstellingen georganiseerd met het werk van de patiënten dat bestond uit weefwerk, raffiawerk en lampenkappen.
De leiding over de arbeidstherapie werd verzorgd door mevrouw Stiemens. Ze gaf ook door het hele land voorlichting over de tuberculosebestrijding en de nazorg. Bij zijn 25-jarig jubileum als geneesheer in Gennep maakte Stiemens plannen bekend voor een nieuw gebouw voor de nazorg van patiënten en arbeidstherapie. In 1930 liet het echtpaar ten zuiden van Gennep aan de rijksweg richting Venlo ‘Zonlichtheide’ bouwen. Dit gebouw, ontworpen door de architect ir. Dinger uit Naarden, werd speciaal ingericht voor nazorg van patiënten die nagenoeg genezen waren van tuberculose. Het gebouw werd in mei 1931 in gebruik genomen. In het voorjaar van 1957 werd het sanatorium gesloten.
